Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

AHEPA Family

Στο Υπουργείο Μακεδονιας-Θράκης με την Υφυπουργό Γ.Γ. Μακεδονίας-Θράκης, Τζάκρη Θ., συζητώντας για τις Φαιστυάδες και τους φιλανθρωπικούς σκοπούς της οικογένειας Αχέπα

ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΧΕΠΑ


A H E P A F A M I L Y
Daughters of Penelope ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ
District #25 HELLAS – Cyprus Περιφέρεια #25 ΕΛΛΑΣ -Κύπρος
PHESTIADES- Chapter 407- Chalkidiki ΦΑΙΣΤΥΑΔΕΣ- Τμήμα 407-Χαλκιδική


* Οι “Θυγατέρες της Πηνελόπης” είναι το γυναικείο τμήμα της οικογένειας ΑΧΕΠΑ (Αμερικανικοελληνική Μορφωτική και Προοδευτική Ένωση) με κεντρικά γραφεία στις ΗΠΑ. Σήμερα οι “Θυγατέρες της Πηνελόπης” ηγούνται στη φιλανθρωπία και σε εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Οι σκοποί της οργάνωσης είναι να προωθεί τα κοινωνικά, ηθικά και πνευματικά ενδιαφέροντα των μελών της, να καλλιεργεί τον πατριωτισμό στις χώρες όπου ανήκουν τα τμήματα, να προωθεί την διατήρηση των ιδεωδών και παραδόσεων του Ελληνισμού και της συμβολής του στον παγκόσμιο πολιτισμό, καθώς και την ενίσχυση των Ελληνικών σπουδών. Οι “Θυγατέρες της Πηνελόπης” είναι μη κομματικοποιημένος και μη αιρετικός θρησκευτικός οργανισμός.

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Διάγνωση Δυσλεξίας μετά από έρευνα ετών στο Brunel University- U.K., πιστοποιημένη από το Ελληνικό Κράτος

Στην εποχή της ανάπτυξης και της τεχνολογίας, όπου η ανάγνωση είναι το ορόσημο της εκπαίδευσης και η αναγκαία προϋπόθεση για επιτυχημένη καριέρα, κάθε απόκλιση από τα ιδανικά κοινωνικά στερεότυπα του απόλυτα υγιούς ατόμου, συχνά γίνεται αιτία για απόρριψη και αποκλεισμό από την πλειονότητα των κοινωνικών ενασχολήσεων. Οι δυσλεξικοί έχουν περιορισμένες επιλογές και μικρές πιθανότητες στο να συμμετέχουν στις κοινωνικές ενασχολήσεις της κοινότητας στην οποία ανήκουν, καθώς επίσης και περιορισμένη κοινωνική συμπεριφορά. Πολύ πιθανόν οι ανάγκες των δυσλεξικών να αγνοούνται και τα άτομα να στερούνται της υποστήριξης που χρήζουν.

Σκοπός είναι να προωθηθεί ένα εύκολο και γρήγορο στη χρήση εργαλείο, με χαμηλό κόστος και με μεγάλη ακρίβεια για παιδιά που πιθανώς να παρουσιάζουν Μαθησιακά Προβλήματα-Δυσλεξία. Η δυναμική του ερωτηματολογίου είναι μεγάλης σπουδαιότητας για χώρες όπως η Ελλάδα, όπου υπάρχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες για την έγκαιρη πρόγνωση-διάγνωση των Μαθησιακών Δυσκολιών-Δυσλεξίας από το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα..

H έγκαιρη πρόγνωση και διάγνωση της δυσλεξίας, από τα πρώτα νηπιακά χρόνια, οδηγεί στην σωστή αντιμετώπιση. Με αυτόν τον τρόπο ισχυροποιούνται οι ικανότητες τους ενώ ταυτόχρονα αποδυναμώνονται οι μαθησιακές τους δυσκολίες.





Κοινωνικός Αποκλεισμός και Μαθησιακές Δυσκολίες

          Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογρφία και τις  μελέτες των τελευταίων δεκαετιών, τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες και Δυσλεξία,  Αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους ως περιθωριοποιημένους και έχουν χαμηλότερες εκπαιδευτικές επιδόσεις σε σύγκριση με τους υπόλοιπους μαθητές (Wiener, 1998). Η ανάγνωση τους και τα άλλα μαθησιακά τους προβλήματα πιθανότατα συνεχίζουν και στην ενηλικίωση με καταστρεπτικά αποτελέσματα στα αισθήματα τους για την αυτοεκτίμηση τους, τις προσωπικές τους σχέσεις και τις ευκαιρίες για δουλειά.
Επίσης εξίσου σημαντική είναι η σχέση των μαθησιακών δυσκολιών με την νεανική παραβατικότητα και αποκλίνουσα συμπεριφορά. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες που αφορούν αυτή τη σχέση, αν και η αξίωση ότι οι μαθησιακές δυσκολίες παίζουν έναν πρωτογενή ρόλο στην έκβαση της παραβατηκότητας παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.

        Η αδυναμία που αντιμετωπίζουν οι δυσλεξικοί στο να χρησιμοποιούν τη γλώσσα έχει αντίκτυπο στην προσωπικότητα και στη μόρφωση τους, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τις μαθησιακές δυσκολίες από τα πρώτα μαθητικά τους χρόνια. Χαρακτηρίζονται ντροπαλά, αναζητούν βοήθεια, και πέφτουν θύματα χλευασμού. Δεν είναι δημοφιλή στο σχολικό περιβάλλον και συχνά εξαιτίας της «διαφορετικότητάς» τους, περιθωριοποιούνται. Συνήθως απορρίπτονται και αγνοούνται από συμμαθητές, γονείς και δασκάλους, από το περιβάλλον δηλαδή που νοιάζεται για τον συναισθηματικό αντίκτυπο της απόρριψης. Εξαιτίας των καταστάσεων που βιώνει το δυσλεξικό παιδί, νιώθει το φόβο της αποτυχίας, το φόβο του να είναι διαφορετικό, το φόβο του ατοπήματος, και της «κοινωνικής γκάφας» (Miles, T., 1996).

        Επιπλέον, τα δυσλεξικά παιδιά διαφέρουν στις κοινωνικές ικανότητες, συμπεριφορές και στο κοινωνικό-εκπαιδευτικό προφίλ τους. Ναι μεν, κατανοούν ποια είναι η αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά, αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να προσαρμοστούν στις κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες και να συμπεριφερθούν ανάλογα. Παλαιότερες έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα δυσλεξικά παιδιά συνήθως οδηγούνται στην σχολική αποτυχία και στον κοινωνικό αποκλεισμό, κατά συνέπεια νοιώθουν μοναξιά, και δεν έχουν πρόσβαση στα ουσιώδη κοινωνικά αγαθά (εκπαίδευση, εργασία, κλπ). (Bryan, JH., Bryan, T., 1990). Τα παιδιά αυτά το πιο πιθανό είναι να αγνοηθούν ή και να περιθωριοποιηθούν από τους συμμαθητές και καθηγητές τους, από το περιβάλλον δηλαδή που ενδιαφέρεται για τον συναισθηματικό αντίκτυπο της απόρριψης.


 

     Άλλες έρευνες αποδεικνύουν ότι τα νεαρά άτομα με μαθησιακές δυσκολίες δυσκολεύονται στην εύρεση εργασίας σε σύγκριση με τα φυσιολογικά άτομα Γι’ αυτό η μετάβαση από το σχολείο σε ανώτερη εκπαίδευση ή επαγγελματική αποκατάσταση καθίσταται δύσκολη. (Hirst, MA. 1983)

Μαθησιακές δυσκολίες που προϋπάρχουν από τα χρόνια του Δημοτικού ξαφνικά γίνονται ανυπέρβλητα εμπόδια που απαγορεύουν στον έφηβο να συνεχίσει την φοίτηση του και του δίνουν την εικόνα του «ανίκανου» ή του «καθυστερημένου». Αντικοινωνική συμπεριφορά, αντίθεση απέναντι στους γονείς, άσχημες παρέες, μικροπαραπτώματα ενδεικτικά της κρίσης της εφηβείας, συνυπάρχουν και συχνά καλύπτουν τις μαθησιακές δυσκολίες του έφηβου.(Λαζαράτου, Αναγνωστόπουλοςκλπ, 2001) Δηλαδή, η δυσλεξία συνδέεται ακόμη και με την επιθετικότητα και την αντικοινωνική συμπεριφορά. Εν μέρει, η εικασία αυτή απορρέει από το γεγονός ότι αρκετά από τα παιδιά που έχουν δικαστεί για παραβατικότητα είχαν μαθησιακές δυσκολίες και χαμηλή σχολική απόδοση. Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι αιτία της σχολικής αποτυχίας, η οποία οδηγεί στην αρνητική εικόνα του παιδιού από τον ενήλικα, από τους συμμαθητές του και από τον ίδιο του τον εαυτό. Και αυτό είναι που προτρέπει τα παιδιά στην συναναστροφή με ομάδες που παρουσιάζουν αποκλίνουσα συμπεριφορά. Εάν το παιδί απορρίψει τις κοινωνικές δομές (όπως το σχολείο) τότε θα αναζητήσει εναλλακτικές, συχνά αποκλίνουσες δραστηριότητες. Πολλοί συγγραφείς έχουν επικαλεστεί την δυνατή σχέση ανάμεσα στις μαθησιακές δυσκολίες και επιθετική, αντικοινωνική συμπεριφορά και την νεανική παραβατικότητα. Υποστηρίζουν ότι οι μαθησιακές δυσκολίες είναι η αιτία της επιθετικής συμπεριφοράς και η νεανική παραβατηκότητα γίνεται ολοένα και πιο ευεξήγητη στα πλαίσια των μαθησιακών δυσκολιών. 


        Έχουν ελάχιστη σχολική επιτυχία καθ’ όλη τη διάρκεια των μαθητικών τους χρόνων και όσο η μαθησιακή αποτυχία μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει η απογοήτευση και η ανασφάλεια που νιώθουν. Φυσικά το πρόβλημα εκτείνεται και έξω από τις σχολικές τάξεις Τα μαθησιακά τους προβλήματα συνεχίζονται και στην ενήλικη ζωή τους με καταστρεπτικά αποτελέσματα για την αυτοεκτίμηση τους, τις προσωπικές τους σχέσεις και τις ευκαιρίες για δουλειά. (Saunders, R.E., 1965).