Παναγιώτης Γιαβρίμης, Λέκτορας Τμήματος Κοινωνιολογίας, Πανεπιστημίου Αιγαίου, pgiavrim@otenet.gr, τηλ. 6979080750, Παμφίλης 19, 81100, Μυτιλήνη.
Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Κοινωνιολογίας, Πανεπιστημίου Αιγαίου, efstratios@papanis.net, τηλ.: 6936543643, Θεόφιλου Χατζημιχαήλ 5, 81100, Μυτιλήνη.
Αγνή Βίκη, Δρ. Ψυχολογίας, Πανεπιστημίου Κρήτης, agni@elitemail.org, τηλ. 6971896637, Κων/νου Παλαιολόγου 26, Αγ. Παρασκευή, 15342, Αθήνα.
Στο σύνδεσμο που παραθέτω, αναλύεται η έρευνα αξιολόγησης κοινωνικής επάρκειας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς μαθητών σχολικής ηλικίας. Μεταξύ άλλων στα συμπεράσματα, αναφέρει ότι όσο χαμηλότερη επίδοση έχει κάποιο παιδί τόσο χειρότερες διαπροσωπικές σχέσεις, χειρότερες ακαδημαϊκές δεξιότητες και μικρότερο αυτοέλεγχο έχει. Σε πολλές μελέτες έχει διαπιστωθεί, ότι η ύπαρξη προβληματικής συμπεριφοράς συχνά συνδέεται με τη χαμηλή σχολική επίδοση (Χαντζή & Παπαδάτος, 1990. Χατζηχρήστου & Hopf, 1991 κ.ά.), αν και η κατεύθυνση της σχέσης είναι δύσκολο να εντοπιστεί (Lindsey et al., 1985). Παράλληλα έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά με δυσκολίες στη μάθηση χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα, αντικοινωνική συμπεριφορά, διαπροσωπικά προβλήματα (Cornwall & Bawden, 1992) και ανεπαρκείς κοινωνικές δεξιότητες (Gresham, 1992). Μια πιθανή ερμηνεία μπορεί να είναι ότι τα παιδιά με χαμηλή σχολική επίδοση: α) δε χρησιμοποιούν τις κατάλληλες μαθησιακές στρατηγικές και β) συναναστρέφονται ομηλίκους με παρόμοια προβλήματα, τόσο στο μαθησιακό τομέα όσο και στη συμπεριφορά. Τα παραπάνω μπορούν να αυξήσουν την εμφάνιση των προβληματικών συμπεριφορών και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και την δημιουργία ενός φαύλου κύκλου που διαιωνίζεται.
